Zygmunt Giercuszkiewicz

Wojsko i służby mundurowe

Zygmunt Seweryn Grzymała-Giercuszkiewicz był znaczącą postacią w historii Wojska Polskiego. Urodził się 8 stycznia 1890 roku w Grybowie, a swoje życie zakończył 17 lutego 1978 roku w Wandsworth.

Jako major piechoty, odegrał istotną rolę w rozwoju wojsk lądowych Polski, przyczyniając się do wielu operacji wojskowych, które miały miejsce w jego czasach.

Życiorys

Zygmunt Giercuszkiewicz przyszedł na świat 8 stycznia 1890 roku w Grybowie. Po ukończeniu studiów uzyskał tytuł inżyniera topografa. Jego życie zawodowe i osobiste zostało w dużej mierze naznaczone uczestnictwem w I wojnie światowej.

W momencie odzyskania przez Polskę niepodległości w 1918 roku, dołączył do Wojska Polskiego. Wziął udział w obronie Lwowa, a w połowie listopada 1918 roku przystąpił do walk w rejonie „Podzamcze”. Walczył pod dowództwem kapitana Waleriana Sikorskiego, a w jego jednostce znajdował się także Kazimierz Rychlewski.

W dniu 1 czerwca 1919 roku awansował do stopnia kapitana piechoty. W 1923 roku był oficerem w 39. pułku piechoty stacjonującym w Jarosławiu, a rok później służył w 1. pułku strzelców podhalańskich w Nowym Sączu. Z dniem 1 stycznia 1928 roku zyskał awans na majora piechoty.

W 1928 roku pełnił funkcję dowódcy I batalionu w 82. pułku piechoty w Brześciu. W 1932 roku był drugim oficerem w Komendzie Miasta Brześć, w bezpośredniej współpracy z jej komendantem.

Podczas II wojny światowej doświadczył trudnych warunków, będąc więzionym w sowieckich łagrach. Po zakończeniu wojny, z braku możliwości powrotu do kraju, osiedlił się na emigracji w Wielkiej Brytanii. Zmarł 17 lutego 1978 roku w Wandsworth.

Życie osobiste Giercuszkiewicza również miało swoje znaczenie; był żonaty z Zofią, pochodzącą ze Lwowa, która zmarła 10 marca 1963 roku w Londynie. Para doczekała się czterech dzieci – dwóch córek i dwóch synów.

Ordery i odznaczenia

Wśród wielu osiągnięć Zygmunta Giercuszkiewicza można wymienić liczne odznaczenia i ordery, które świadczą o jego zasługach.

  • Krzyż Niepodległości, przyznany 9 listopada 1933,
  • Krzyż Walecznych,
  • Srebrny Krzyż Zasługi, odznaczenie które otrzymał 28 lutego 1925.

Przypisy

  1. Zygmunt Giercuszkiewicz. livesofthefirstworldwar.org. [dostęp 30.11.2018 r.]
  2. M.P. z 1933 r. nr 258, poz. 276 „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”.
  3. M.P. z 1925 r. nr 56, poz. 217 „za szczególne zasługi, położone w dziedzinie organizacji i administracji armji Rzeczypospolitej Polskiej”.
  4. Z żałobnej karty. „Biuletyn”. Nr 1 (4), s. 75, 05.1963 r. Koło Lwowian w Londynie.
  5. Z żałobnej karty. „Biuletyn”. Nr 34, s. 98, 06.1978 r. Koło Lwowian w Londynie.
  6. Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 31, 504.
  7. Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 33.
  8. Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 96.
  9. Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 181.
  10. Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 326.
  11. Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 356.
  12. Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 239.
  13. Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 413.
  14. Walerian Sikorski: Odcinek Podzamcze. W: Jarosław Waniorek (red.): Obrona Lwowa. 1-22 listopada 1918. Tom 2. Źródła do dziejów walk o Lwów i województwa południowo-wschodnie 1918–1920. Relacje uczestników. Warszawa: 1993, s. 414. ISBN 83-85218-56-4.

Oceń: Zygmunt Giercuszkiewicz

★★★★★
Średnia ocena:4.88 Liczba ocen:19