Rudolf Huber

---

Życiorys

Rudolf Huber, po zakończeniu edukacji w gimnazjum, związał swoje życie zawodowe z pracą urzędnika na poczcie. Jego kariera rozwijała się w lwowskim środowisku fotograficznym, gdzie zarówno mieszkał, jak i tworzył. W jego twórczości szczególne miejsce zajmowała fotografia architektury oraz portretowa. W 1905 roku zawarł związek małżeński z Zofią Huber, córką Edwarda Trzemeskiego (który zmarł w tym samym roku), i razem prowadził zakład fotograficzny, który odziedziczył po teściu. Po śmierci żony, zakład kontynuował wspólnie z córką Zofią, aż do dramatycznych wydarzeń 1939 roku, gdy został on zbombardowany.

W latach 1903–1914 Rudolf Huber, często współpracując z żoną, aktywnie uczestniczył w licznych wystawach fotograficznych, zarówno w Polsce, jak i za granicą, m.in. w Londynie oraz Paryżu. Jego prace zyskały uznanie i zdobyły wiele wyróżnień, w tym medali i dyplomów. W 1931 roku jego fotografie były pokazywane na V Międzynarodowym Salonie Fotografiki w Warszawie. Dodatkowo zdobył nagrody na I Wystawie Fotografii w Krakowie w 1902 roku oraz srebrny medal i list pochwalny na I Dorocznej Wystawie Fotografii Artystycznej we Lwowie.

Huber był także aktywnym członkiem Klubu Miłośników Sztuki Fotograficznej we Lwowie, który funkcjonował w latach 1891–1903. Od 1903 roku został członkiem rzeczywistym Lwowskiego Towarzystwa Fotograficznego, w którym pełnił wiele istotnych ról w Zarządzie. Udzielał się w tej organizacji aż do jej rozwiązania w 1939 roku.

Wiele prac Rudolfa Hubera znajdowało się w zbiorach Polskiego Towarzystwa Fotograficznego, jednak znaczna ich część uległa zniszczeniu podczas powstania warszawskiego.

---

Oceń: Rudolf Huber

---