Henryk Orliński, urodzony 16 stycznia 1873 roku w Grybowie, był wybitnym polskim germanistą, nauczycielem oraz politykiem pochodzenia żydowskiego.
Jego życie zakończyło się 8 czerwca 1953 roku w Krakowie. Orliński był także senatorem Rzeczypospolitej Polskiej w I kadencji, co świadczy o jego znaczącej roli w polskiej polityce tamtego okresu.
Życiorys
Henryk Orliński, urodzony jako Chiel Picele w rodzinie żydowskiej, przeszedł na późniejszym etapie życia proces chrztu oraz zmiany nazwiska. Swoje życie zawodowe związane miał z edukacją – pracował jako nauczyciel gimnazjalny w Tarnopolu oraz pełnił funkcję dyrektora Prywatnego Seminarium Nauczycielskiego Żeńskiego w tym samym mieście. W 1905 roku zasiadł w Komisji Egzaminacyjnej dla nauczycieli szkół ludowych w Tarnopolu, co podkreślało jego zaangażowanie w rozwój oświaty. W 1908 roku uzyskał tytuł doktora.
Angażował się w różnorodne inicjatywy oświatowe, m.in. w ramach Towarzystwa Szkół Ludowych, a także wydawał „Głos Polski”, propagując ideę narodową. W 1912 roku został wybrany na zastępcę członka tarnopolskiej rady miejskiej, dbając o integrację kulturalną między społecznościami chrześcijańskimi i żydowskimi.
W 1920 roku zyskał miano sekretarza generalnego Komitetu Opieki nad Uchodźcami ze Wschodniej Małopolski, a dwa lata później zasiadł w Senacie RP, jako przedstawiciel narodowo-demokratycznego Chrześcijańskiego Związku Jedności Narodowej. Po zakończeniu kadencji w 1927 roku nie uczestniczył już w życie parlamentarne.
Po wybuchu II wojny światowej Henryk Orliński opuścił Polskę, przekraczając granicę w Zaleszczykach, a później dotarł do Francji, a po jej kapitulacji do Algieru. Tam zorganizował polskie gimnazjum, co podkreśla jego zaangażowanie we wsparcie społeczne. W 1946 roku osiedlił się w Londynie, jednak już w 1948 roku wrócił do Polski, gdzie zamieszkał w Krakowie i pracował jako tłumacz. Zmarł 8 czerwca 1953 roku, a jego miejsce spoczynku znajduje się na Cmentarzu Salwatorskim (sektor SC10-1-35).
Przypisy
- Cmentarz parafialny Kraków Salwator - wyszukiwarka osób pochowanych [online], krakowsalwator.artlookgallery.com [dostęp 30.10.2020 r.]
- M.P. z 1933 r. nr 259, poz. 277 „za zasługi na polu pracy społecznej”.
Pozostali ludzie w kategorii "Polityka i administracja":
Andrzej Romanek | Karol Tulszycki | Jan Witek (dyplomata) | Tomasz Poręba | Andrzej ChronowskiOceń: Henryk Orliński